Yazdığım bu yazıyı; ailevi ilişkilerime söz söylenmesi ve anlatmak istediğim gerçeğin çarpıtılması sebebiyle sildim.
İnsanlar yazıyı yazar; okuyanlar da ufkunun genişliği kadar anlar. Hatta bazen anlamak istedikleri gibi anlarlar.
Sevgiler...
Ailelerimiz bizi hiçbir zaman unutmayacaklar her zaman onların altını ıslatan çoçukları olacağız. Gerçek dostluklar da aile gibidir. Hiçbir zaman unutulmazlar...
Ailelerimizin bizi unatmasından ya da bizim onları unutmamızdan bahsetmiyorum. Yazıda değişen şartları ele alıyorum. Dostlar olmasa belki ayakta bile duramayız. Zaten yazı ailenin dostluğunun git git değişmesinden değil; şartların insanları nasıl değiştirdiğini anlatıyor. Bir nebze yalnızlığa alıştırıyor. Yalnızlık derken; aynı dilden konuştuğumuz insanları bulamayışımızdan bahsediyor. Kendinize ait fikir dünyanız varsa dediklerimi anlarsınız. Burada bahsedilen fikirsel yalnızlık. Fiziksel değil.
Gerçek dostluk birebir aynı dilden konuşmak değildir bencene.Öyle olsaydı tüm insanlar yalnız olurlardı.Her insanın gözlerinin ardında kocaman, bambaşka bir dünya vardır.Biri insanın halinden anlıyorsa, ona değer veriyorsa, onu kaybetmekten korkuyorsa gerçek dosttur o. Şartlar ne kadar değişsede değişsin onun adı anıldığında içine bir sıcaklık geliyorsa işte gerçek dost odur.
Bana dostluğun tanımını yaptığınız için teşekkür ederim. Gerçek dostlukların nasıl yaşandığını biliyorum. Fakat size tekrar hatırlatmalıyım ki; Yalnızlığın çeşitleri vardır. Aşkı bulamadığı için yalnız olan kişi, dostluğu olmadığı için yalnız olan kişi, annesi babası olmadığı için yalnız olan kişi gibi... Bu yazıda ise fikirsel yalnızlık anlatılıyor. "Her insanın gözlerinin ardında kocaman, bambaşka bir dünya vardır." demişsiniz. Sizin gözlerinizin arkasında da kocaman dünyanız varsa beni anlarsınız. Çünkü insan aynı dilden konuştuğu birilerini bulamayabilir. İşte bu fikirsel yalnızlıktır. Amaç; aynı hayali kurmak, aynı şeyleri arzulamaktır. Yazımda bunu anlatmaya çalışmıştım. Ailenin bile eksik kaldığı şeyi... Umarım demek istediğim şeyi anlamışsınızdır.
Çok haklısın, insana en çok yazdığının yanlış anlaşılması koyuyor, sen ne yazıyorsun insanlar ne anlıyor, herkes kendi penceresinden bakıyor, sorun da şu ki pencereden bakınca ufuk çizgisinin tamamı görünmüyor.
Yorumun ve desteğin için teşekkür ederim Burcu. :) E biz de daha anlaşılır cümleler kuralım o zaman. Ki anlatmak istediklerimiz gittiği yere kadar gitsin. :)
Ailelerimiz bizi hiçbir zaman unutmayacaklar her zaman onların altını ıslatan çoçukları olacağız. Gerçek dostluklar da aile gibidir. Hiçbir zaman unutulmazlar...
YanıtlaSilAilelerimizin bizi unatmasından ya da bizim onları unutmamızdan bahsetmiyorum. Yazıda değişen şartları ele alıyorum. Dostlar olmasa belki ayakta bile duramayız. Zaten yazı ailenin dostluğunun git git değişmesinden değil; şartların insanları nasıl değiştirdiğini anlatıyor. Bir nebze yalnızlığa alıştırıyor. Yalnızlık derken; aynı dilden konuştuğumuz insanları bulamayışımızdan bahsediyor. Kendinize ait fikir dünyanız varsa dediklerimi anlarsınız. Burada bahsedilen fikirsel yalnızlık. Fiziksel değil.
SilGerçek dostluk birebir aynı dilden konuşmak değildir bencene.Öyle olsaydı tüm insanlar yalnız olurlardı.Her insanın gözlerinin ardında kocaman, bambaşka bir dünya vardır.Biri insanın halinden anlıyorsa, ona değer veriyorsa, onu kaybetmekten korkuyorsa gerçek dosttur o. Şartlar ne kadar değişsede değişsin onun adı anıldığında içine bir sıcaklık geliyorsa işte gerçek dost odur.
SilBana dostluğun tanımını yaptığınız için teşekkür ederim. Gerçek dostlukların nasıl yaşandığını biliyorum. Fakat size tekrar hatırlatmalıyım ki; Yalnızlığın çeşitleri vardır. Aşkı bulamadığı için yalnız olan kişi, dostluğu olmadığı için yalnız olan kişi, annesi babası olmadığı için yalnız olan kişi gibi... Bu yazıda ise fikirsel yalnızlık anlatılıyor.
Sil"Her insanın gözlerinin ardında kocaman, bambaşka bir dünya vardır." demişsiniz. Sizin gözlerinizin arkasında da kocaman dünyanız varsa beni anlarsınız. Çünkü insan aynı dilden konuştuğu birilerini bulamayabilir. İşte bu fikirsel yalnızlıktır. Amaç; aynı hayali kurmak, aynı şeyleri arzulamaktır. Yazımda bunu anlatmaya çalışmıştım. Ailenin bile eksik kaldığı şeyi...
Umarım demek istediğim şeyi anlamışsınızdır.
Çok haklısın,
YanıtlaSilinsana en çok yazdığının yanlış anlaşılması koyuyor,
sen ne yazıyorsun insanlar ne anlıyor,
herkes kendi penceresinden bakıyor,
sorun da şu ki pencereden bakınca ufuk çizgisinin tamamı görünmüyor.
Yorumun ve desteğin için teşekkür ederim Burcu. :)
SilE biz de daha anlaşılır cümleler kuralım o zaman. Ki anlatmak istediklerimiz gittiği yere kadar gitsin. :)