Ulu Orta

'seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin 

nazlanırsın ama bir gün gelirsin' 

düşen bir yaprağa bağladım hayatımı 

olsun artık diyorum ne olacaksa 

paralı asker miyim neyim ben 

ekleyip duruyorum sabahları akşama 

ve kendimi arıyorum meşgul çalıyor 

gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta 

aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim 

nasıl bir dostluk ki bu,hem kadim 

hem de mayhoş elma tadında. 

kendimi de koysam ayağımın altına 

yine de yetişemiyorum ey aşk, 

omzunun hizasına. 

çünkü bende birikiyor her şeyin tortusu 

ve ayağını kaldırıyor dünya,konuşurken benimle. 

budanan oğullar gibiyim,sessiz ve narin 

nereye konsam geri sayım başlıyor 

kurcalıyor beni bir çırağın elleri 

ah,unufak olsam ve desem ki 

ağzın tat görmesin hayat 

kandırdın beni. 

sorma, 

elim kırılsın bir daha 

dokunursam güneşe. 

kılpayı kaçırılmış bir şeyin 

bıraktığı ardında 

neyse oyum ben. 

yaralı serçe,benim için dua et; 

gök bir kayalık gibi şimdi üstümde 

dr şükrü öncüoğlu'ndan 

üç ayda bir reçete. 

acıyan bir şeyim ben burdan çok uzaklarda 

ve koskocaman bir hansın sen uğraşma bu çocukla 

çünkü nasıl birşey biliyorum itin taştan korkması 

bir yastık arıyorum kuş seslerinden 

mühim değil sonrası. 

sorma, 

yangın sönseydi suyla 

denizler her akşam böyle yanmazdı. 

yakartop oynayan melekler gördüm güneşle 

ve büyük çiftçiler gördüm dağları biçen 

yolundaydı herşey,ben bile yolundaydım 

ama 

kıyıya vardığımda 

kendimi unuttuğumu anladım 

karşı kıyıda. 

şiirler söyledim belki duyarsın diye 

çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin 

sana seslendim durdum bu küçücük odadan 

acımı duy,sensin pusulam benim 

ki dünya 

silinmiş bir harita 

gibi yabancı bana. 

sorma, 

usulca uzandığında 

bir ceset oluyorsun öpüldükçe şımaran.

İbrahim TENEKECİ